REQUIEM IN D-KLEIN K. 626
MUZIEK VAN WOLFGANG AMADEUS MOZART
ARRANGEMENT DOOR HENRICH LUDWIG RITTER VON SPENGEL
ARRANGEMENT DOOR HENRICH LUDWIG RITTER VON SPENGEL
Aurélie Moreels, Amélie Renglet (sopranen)
Anaïs Brullez, Caroline de Mahieu, (alten)
Pierre Derhet, Thibaut Lenaerts (tenoren)
Philippe Favette, Samuel Namotte (bassen)
Musici van het Millennium Orkest
Philippe Riga (organist)
Thibaut Lenaerts (muziekdirecteur)
TICKETS 30€ | 25€ (Senior) | 15€ (Student)
Senioren- en studentenkortingen zijn verkrijgbaar aan het loket (Koningsgalerij 32 - 1000 Brussel) of telefonisch (02 / 512 04 07) van dinsdag tot zaterdag van 11 tot 18 uur.
U kunt ook online tickets kopen (www.trg.be). Senioren- en studentenkortingen zijn niet online beschikbaar. De online ticketprijzen zijn inclusief 2€ administratiekosten per ticket.
Anaïs Brullez, Caroline de Mahieu, (alten)
Pierre Derhet, Thibaut Lenaerts (tenoren)
Philippe Favette, Samuel Namotte (bassen)
Musici van het Millennium Orkest
Philippe Riga (organist)
Thibaut Lenaerts (muziekdirecteur)
TICKETS 30€ | 25€ (Senior) | 15€ (Student)
Senioren- en studentenkortingen zijn verkrijgbaar aan het loket (Koningsgalerij 32 - 1000 Brussel) of telefonisch (02 / 512 04 07) van dinsdag tot zaterdag van 11 tot 18 uur.
U kunt ook online tickets kopen (www.trg.be). Senioren- en studentenkortingen zijn niet online beschikbaar. De online ticketprijzen zijn inclusief 2€ administratiekosten per ticket.
In de geest van de kamermuziek getuigt dit concert van Mozarts unieke talent om de ziel te doorgronden en zelfs de meest intieme emoties door middel van muziek los te maken. Het publiek wordt zo dichter bij een sacraal oeuvre gebracht dat buitengewoon rijk is aan drama en medemenselijkheid.'
Volgens de legende voelde Mozart zich op 4 december 1791 goed genoeg om een paar passages van zijn nog onvoltooide Requiem door te nemen. Hij werd vergezeld door enkele kameraden uit De Toverfluit. Benedikt Schack, zijn Tamino, zong de sopraanpartij in falset; Mozart de alt; de violist Franz Hofer, echtgenoot van Josefa Hofer, zijn Koningin van de Nacht, zong de tenor; en Franz Gerl, zijn Sarastro, de bas. Er wordt gezegd dat Mozart in tranen uitbarstte en niet verder kwam dan het Lacrimosa, waarvan hij alleen de eerste acht maten had geschreven. Die avond verslechterde zijn toestand en hij stierf in de vroege uren van de volgende ochtend.
Het Requiem is daarom slechts voor twee derde het werk van Mozart, omdat de dood van verdere compositie onderbrak. Franz Xaver Süßmayr, een jonge componist en leerling van Mozart, kreeg uiteindelijk de opdracht het te voltooien. Niets van dit alles zal verhinderen dat het, net als De Toverfluit, snel een van Mozarts meest geliefde en meest uitgevoerde werken werd. Al snel werden aanpassingen gemaakt voor de salon of concertzaal, maar ook voor liturgische doeleinden. Een daarvan is de versie uit 1852 van de Beierse ambtenaar Heinrich Ludwig Ritter von Spengel, bedoeld voor kleine kerkkoren.
Om dit emblematische werk dichterbij en persoonlijker te brengen, hebben Thibaut Lenaerts en zijn collega's van het CAV&MA ervoor gekozen het hier te benaderen vanuit het intieme perspectief van de kamermuziek. De reductie tot zeven instrumenten plus het orgelpositief dient om de melodielijnen duidelijker en het contrapunt preciezer maken. De keuze om de vocale partijen toe te vertrouwen aan acht zangers, allen leden van het Naamse Kamerkoor, voegt ook bij aan transparantie en intimiteit.
En wat verbindt het Requiem met De Toverfluit? Ten eerste, hun schrijnende gelijktijdigheid. Mozart werkte vanuit zijn slaapkamer koortsachtig aan de voltooiing van de eerste, terwijl de tweede een langverwachte triomf beleefde op het podium van het Freihaustheater. Naast deze aangrijpende timing illustreren deze twee markante werken echter ook de overgang van de ene levensfase naar de andere. De Toverfluit neemt ons mee door de overgang van kindertijd naar volwassenheid; het Requiem, van dit leven naar het eeuwige leven. Het lijkt dus vanzelfsprekend om beide werken op deze 7e Midsummer Mozartiade te presenteren!
Volgens de legende voelde Mozart zich op 4 december 1791 goed genoeg om een paar passages van zijn nog onvoltooide Requiem door te nemen. Hij werd vergezeld door enkele kameraden uit De Toverfluit. Benedikt Schack, zijn Tamino, zong de sopraanpartij in falset; Mozart de alt; de violist Franz Hofer, echtgenoot van Josefa Hofer, zijn Koningin van de Nacht, zong de tenor; en Franz Gerl, zijn Sarastro, de bas. Er wordt gezegd dat Mozart in tranen uitbarstte en niet verder kwam dan het Lacrimosa, waarvan hij alleen de eerste acht maten had geschreven. Die avond verslechterde zijn toestand en hij stierf in de vroege uren van de volgende ochtend.
Het Requiem is daarom slechts voor twee derde het werk van Mozart, omdat de dood van verdere compositie onderbrak. Franz Xaver Süßmayr, een jonge componist en leerling van Mozart, kreeg uiteindelijk de opdracht het te voltooien. Niets van dit alles zal verhinderen dat het, net als De Toverfluit, snel een van Mozarts meest geliefde en meest uitgevoerde werken werd. Al snel werden aanpassingen gemaakt voor de salon of concertzaal, maar ook voor liturgische doeleinden. Een daarvan is de versie uit 1852 van de Beierse ambtenaar Heinrich Ludwig Ritter von Spengel, bedoeld voor kleine kerkkoren.
Om dit emblematische werk dichterbij en persoonlijker te brengen, hebben Thibaut Lenaerts en zijn collega's van het CAV&MA ervoor gekozen het hier te benaderen vanuit het intieme perspectief van de kamermuziek. De reductie tot zeven instrumenten plus het orgelpositief dient om de melodielijnen duidelijker en het contrapunt preciezer maken. De keuze om de vocale partijen toe te vertrouwen aan acht zangers, allen leden van het Naamse Kamerkoor, voegt ook bij aan transparantie en intimiteit.
En wat verbindt het Requiem met De Toverfluit? Ten eerste, hun schrijnende gelijktijdigheid. Mozart werkte vanuit zijn slaapkamer koortsachtig aan de voltooiing van de eerste, terwijl de tweede een langverwachte triomf beleefde op het podium van het Freihaustheater. Naast deze aangrijpende timing illustreren deze twee markante werken echter ook de overgang van de ene levensfase naar de andere. De Toverfluit neemt ons mee door de overgang van kindertijd naar volwassenheid; het Requiem, van dit leven naar het eeuwige leven. Het lijkt dus vanzelfsprekend om beide werken op deze 7e Midsummer Mozartiade te presenteren!
|
De Belgische tenor en dirigent Thibaut Lenaerts studeerde af aan de Koninklijke Conservatoria van Luik en Bergen. Hij treedt op als solist onder leiding van William Christie, Hervé Niquet, Guy Van Waas, Louis Langrée, Jean Tubéry, Patrick Davin, Marc Minkowski, Philippe Herreweghe... Als actief lid van het Naamse Kamerkoor is hij sinds 2014 ook assistent van dirigent Leonardo Garcia Alarcon. Hij doceert aan de Koninklijke Conservatoria van Brussel en Luik. Tijdens de Mozartiade 2022 werd zijn directie van Händels ‘Acis and Galatea’ door de pers geprezen als "precies en ritmisch, sensueel en levendig".
|
AN AMADEUS & CO PRODUCTION